မေလးရွား ထိန္းသိမ္းေရးစခန္းအတြင္း ေသဆံုးမႈမ်ား ဆက္ရွိေန

ေဇာ္ႀကီး
ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္။

မေလးရွားႏုိင္ငံ ကြာလာလမ္ပူ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေလဆိပ္အနီးရွိ KLIA ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းအတြင္း အမည္မ သိေရာဂါေၾကာင့္ ေသဆံုးမႈမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနသည္။

မေလးရွားႏုိင္ငံသုိ႔ တရားမ၀င္၀င္ေရာက္လာသည့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားအား အာဏာပုိင္မ်ားမွ ဖမ္းဆီး၍ သက္ဆုိင္ ရာႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔မပုိ႔မီ ယာယီထိန္းသိမ္းေရးစခန္းမ်ားဖြင့္၍ထားရွိခဲ့ရာမွ လြန္ခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လကုန္ပုိင္းကစ၍ ေသ ဆံုးမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။

အဆုိပါေရာဂါေၾကာင့္ ထုိစခန္းအတြင္း အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ ခ်င္းအမ်ဳိးသား ေငါင္စေပါင္ ယခုလ ၉ ရက္ေန႔ က ေသဆံုးခဲ့ၿပီး လြန္ခဲ့သည့္ ေလးလအတြင္း ေသဆံုးသူ ၇ ဦး ရွိၿပီဟု စခန္းတြင္းထိန္းသိမ္းခံထားရသူ တစ္ဦးက ယခုလုိေျပာသည္။

“ဒီေကာင္ကေတာ့ အသည္းအသန္ျဖစ္ေနတယ္။ ထလုိ႔ေတာင္မရေတာ့ဘူး။ အခုထလုိ႔ မရေတာ့ဘူး ဘယ္လုိလုပ္ရမွာလည္းဆုိေတာ့ ဒါဆုိရင္ ေဆးရံုပုိ႔ေပးမယ္တဲ့ အျပင္ကို ထုတ္လုိက္တယ္။ ဟုိမွာ က်ေတာ့ တစ္ညပဲအိပ္တယ္။ ေနာက္တစ္ရက္ ညကုိးနာရီ ေလာက္မွာ ဆံုးသြားၿပီလုိ႔ သတင္းၾကား ရတာ။ အခုဒီထဲမွာဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီကုိ ေရာက္တာနဲ႔ ေလးလအတြင္းမွာ ၇ေယာက္ရွိေနၿပီ ဆံုး သြားတာ။”

ေသဆံုးသူမွာ ေျခေထာက္မ်ားေဖာေရာင္ေနၿပီး လြန္ခဲ့သည့္ တစ္ပတ္ခန္႔မွစ၍ အစာ မစားႏုိင္သည့္အျပင္ ဆီး ခ်ဳပ္၊ ၀မ္းခ်ဳပ္ျဖစ္ရာမွ စခန္းတာ၀န္ရွိသူမ်ားအား အေၾကာင္းၾကား ခ့ဲေသာ္လည္း အခ်ိန္မီပို႔ေဆာင္ႏုိင္ျခင္းမရွိခဲ့ဟု ၎ကေျပာသည္။

အထူးသျဖင့္ ထုိစခန္းအတြင္း၌ လြန္ခဲ့သည့္ ဇူလုိင္လဆန္းပုိင္းက စမံုညွင္းစခန္းတြင္ က်န္းမာေရးကိစၥျဖင့္ ဆႏၵျပမႈေၾကာင့္ေျပာင္းေရႊ႕လာသူအမ်ားစုျဖစ္ၿပီး ထုိသူမ်ားအား က်န္းမာေရးဂရုစုိက္မႈအားနည္းကာ ျပင္ပမွေဆး မ်ားကုိလည္း သံုးစဲြခြင့္မရဟု ၎ကဆက္ ေျပာသည္။

“ငါတုိ႔ဒီ စမုန္ညွင္းက လူေဟာင္းေတြဆုိရင္ ဆရာ၀န္ဆီ ျပမေပးဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီၾကားထဲမွာ ဘာအခက္အခဲရွိလဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အျပင္ကေန ေဆးေတြဘာေတြေပ့ါကြာ လိမ္းေဆးေတြ၊ေသာက္ ေဆးေတြ အဲတာေတြမွာတယ္။ အဲလုိမွာတဲ့အခါ သူငယ္ခ်င္းေတြကလာေပးတယ္။ အဲ့အခါ မွာလည္း အခက္အခဲရွိေနတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လုိ လူေဟာင္းေတြဆုိလုိ႔ရွိရင္ မေပးရဘူးတဲ့။ စမုန္ညွင္းက ဆုိလုိ႔ရွိရင္ မေပးရဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။”

ထုိ႔အျပင္ ထုိစခန္းအတြင္းထိန္းသိမ္းခံထားရသူမ်ားထဲ၌ စမံုညွင္းစခန္းမွ ေျပာင္းေရႊ႕လာသူ လူေဟာင္းမ်ားမွာ စာ ရင္းေပ်ာက္ေန၍ ကုလသမဂၢဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ မဟာမင္းႀကီးရံုး UHNCR မွလာေရာက္ထုတ္ယူႏုိင္ျခင္း မရွိဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။

“အခုက်ေနာ္တုိ႔က်ေတာ့ UN နဲ႔ေတြ႕မယ္ဆုိေတာင္ UN ကလည္းလာေတာ့လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ က် ေနာ္တုိ႔ နံပါတ္ေတြမေခၚေတာ့ဘူး။ နံပါတ္ေတြ ေက်ာ္ေက်ာ္သြားၿပီးေတာ့ ေခၚေနၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လူေဟာင္းေတြဆုိရင္ လံုး၀မေခၚေတာ့တာ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ နာမည္စာရင္းလည္း ဒီေထာင္စာရင္းထဲ မွာမရွိဘူး။ UN ကဟုိကေန စာရင္းေပးလုိ႔ရွိရင္လည္း ဒီကလက္ခံစာရင္းထဲမွာ မရွိေတာ့ အပယ္ခံရၿပီး ေတာ့ UN နဲ႔ေတြ႕လုိ႔မရဘူး။ ဒီထဲမွာပဲ ေနေနရတာေပ့ါ။ ဒီထဲမွာေတာ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိေနၿပီ။ အခက္ အခဲျဖစ္ေနတာ။”

ေရာဂါျဖစ္ပြားသည့္ အေၾကာင္းရင္းကုိ သိရွိႏုိင္ရန္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားအေနႏွင့္ စံုစမ္းရွာေဖြ ခဲ့ေသာ္လည္း ယေန႔အ ခ်ိန္ထိ မည္သည့္ေရာဂါမွန္းမသိရေသးဟု ၎ကေျပာသည္။

စခန္းတြင္းထိန္းသိမ္းခံထားရသူမ်ားအား ျမန္မာသံရံုးမွလာေရာက္ထုတ္ယူၿပီး မိခင္ႏုိင္ငံ သုိ႔ျပန္လည္ပုိ႔ေဆာင္ ရန္စီစဥ္ေပးေသာ္လည္း ေငြေၾကးမတတ္ႏုိင္သျဖင့္ မျပန္ႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနသည္ဟု ၎ကေျပာသည္။

“က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာ ပုိက္ဆံရွိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ျပန္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ လက္ထဲမွာ ပုိက္ဆံက လည္းမရွိဘူး၊ အိမ္ကေနလည္းမရဘူးဆုိေတာ့ ဒီထဲမွာပဲ ဒီတုိင္းပဲေနရတာေပ့ါ။”

အေစာပုိင္းကာလမ်ားက ျမန္မာျပည္သုိ႔ျပန္လုိပါက လူတစ္ဦးလွ်င္ မေလးရွားေငြ ၁၅၀၀ ခန္႔ ေပးရၿပီး ေနာက္ပုိင္း တြင္ သံရံုးမွ တာ၀န္ေပးထားသူက တစ္ဦးလွ်င္ ၅၀၀ နဳန္းျဖင့္ ျပန္ပုိ႔ရန္စီစဥ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါစာရင္းပိတ္ လုိက္ၿပီဟု ေျပာသည္။

စခန္းတြင္း၌ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ၁၃၀ ေက်ာ္ရွိသည့္အထဲက ေလာေလာဆယ္ ေရာဂါျဖစ္ ေနသူ သံုးဆယ္ေက်ာ္ ရွိသည္။

စခန္းတြင္း ေလ၀င္ေလထြက္ႏွင့္ အလင္းေရာင္ရရွိမႈနည္းပါးျခင္း၊ ခ်ဳိးေရႏွင့္ေသာက္သံုးေရ သန္႔ရွင္းမႈ မရွိျခင္း၊ အ စားအစာလတ္ဆပ္မႈမရွိျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ယခုလုိေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားလာျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု စခန္းတြင္းေနထုိင္သူ မ်ားက ေျပာသည္။(သတင္းႏွင့္မီဒီယာ)