ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရံုးခ်ိန္းကို ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔သို႔ ေရႊ႔ဆိုင္း

ၾကားျဖတ္သတင္း

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အား ယေန႔ရံုးခ်ိန္းတြင္ အမိန္႔ခ်မည္ဟု သတင္းမ်ား ထြက္ေနခဲ့ေသာ္လည္း ယေန႔ရံုးခ်ိန္းတြင္ အမိန္မခ်ပဲ ေနာက္လ ၁၁ ေန႔သို႔ ေရႊ႔ဆိုင္းေၾကာင္း ရံုးခ်ိန္းကိုသာ ဖတ္ၾကားသြားခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

အင္းစိန္ေစ်းကို အဏာပိုင္မ်ားက ပိတ္ခုိင္းထားျပီး အေစာပို္င္းရက္မ်ားကကဲ့သို႔ပင္ အင္းစိန္လမ္းၾကီးကို ပိတ္ထား သည့္အျပင္ လမ္းသြယ္မ်ားကိုပါ ပိတ္ဆို႔ထားလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ လံုျခံဳေရးတင္းၾကပ္သည့္ၾကားမွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေထာက္ခံေၾကာင္းျပသသည့္အေနျဖင့္ ပါတီဝင္မ်ားအပါအဝင္ လူ ၅ဝဝ ခန္႔ စု႐ုံး ေရာက္ရွိ လာခဲ့ၾကသည္။

ၿမိဳ႔ခံ တဦးက ယေန႔တြင္ လာေရာက္ သတင္းနားေထာင္သူမ်ား၊ အားေပးၾကသူမ်ားမွာ ယခင္ေန႔မ်ားကထက္ ပိုမိုမ်ားျပားသျဖင္ တစံုတရာ ျပႆနာ ေပၚေပါက္လာမည္ကို စိုး၍ ေရႊ႕ဆိုင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာျပ ခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေရး သံုးသပ္သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိမ့္မည္ဟု ယူဆေန ၾကသည္။

စစ္ဘက္ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားက ေျပျပရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေထာင္ဒဏ္ခ်သင့္ မခ်သင့္ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားတြင္ အယူအဆကြဲျပားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္ဟု သိရပါ သည္။
၃၀ ရက္ေန႔ႏွင့္ ယေန႔တြင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား အပါအဝင္ ဖမ္းဆီးခံရသူ စုစုေပါင္း ၂၃ ဦး ရွိခဲ့ၿပီး ထိုအထဲမွ ေဒၚေနာ္အုန္းလွႏွင့္ ေအာင္လံအမတ္ ဦးညြန္႔လိႈင္တို႔ကို ယေန႔နံနက္က ျပန္လႊတ္ ေပးခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။

(ဆက္ဖတ္ရန္.......)

ေနရာတက်ျပန္ထားရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့...

ေရွ႕တလွမ္းတိုး ေနာက္ႏွစ္လမ္းဆုတ္

ကာတြန္း

(ဆက္ဖတ္ရန္.......)

ေနရာတက်ျပန္ထားရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့...

ဒုကၡဆိုတာ ဘဝမလွသူေတြအတြက္

ႏွင္းပန္းအိမ္
အဂၤါေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 28 ရက္ 2009 ခုႏွစ္
ႏို႔ဖိုးေတာင္ကုန္းေပၚကေန လွမ္းၾကည္႔ရင္ တိမ္ေတြၾကားက ေဖာက္ထြက္လာတဲ့ ေနမင္းၾကီးရဲ႕ အလင္းေရာင္က ေတာေတာင္တခုလံုး ျဖာက်ေနတယ္။ အခုလို မိုးတြင္းဆိုရင္ ေတာေတာင္ကို ျမင္ရတလွည့္၊ မျမင္ရတလွည့္။ မိုးဖြဲမႈန္မႈန္ေလးေတြက တိမ္ခိုးျမဴခိုးေတြနဲ႔ေရာၿပီး ေတာေတာင္ေတြကို ဖုန္းလႊမ္းထားတယ္။ ႏို႔ဖုိးရြာေလးကေတာ့ မိုးေရေတြနဲ႔ စိုအိေနပါတယ္။

ဟိုးအေဝးက ေတာေတာင္ေတြမွာေတာ့ ေရတံခြန္လို ျဖာက်ေနတဲ့ ေတာင္က်ေရေတြကို မိုးတိတ္လို႔ ေနေလးလက္လာရင္ ျမင္ရတယ္။ ေတာေတာင္ေတြထဲဲက ရာသီနဲ႔ယွဥ္ၿပီး ဖူးၾကပြင့္ၾကတဲ့ ေတာပန္းေတာင္ပန္းေတြရဲ႕ အနံ႔က မိုးေရထိထားတဲ့ ေျမသင္းနံ႔နဲ႔အတူ မိုးေလးနဲ႔ပါ လာတတ္တယ္။

ေတာင္က်ေခ်ာင္းက ေရစီးသံေတြကို ညလူေျခတိတ္ခ်ိန္ဆို ၾကားရပါၿပီ။ ညဥ့္ငွက္ေတြရဲ႕ အသံ၊ ေတာင္က်ေရစီးသံက အထီးက်န္အားငယ္ေနတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကို အေဖာ္ျပဳလိုက္၊ ေျခာက္လွန္႔လိုက္၊ ႏွစ္သိမ္႔လုိက္နဲ႔ ရသမ်ဳိးစံု ေပးေတာ့တယ္။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဘာသာေရး ညႇဥ္းပန္းဖိႏိွပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမေတြကို ဒုကၡသည္ေတြ ေရာက္ရွိလာခဲ႔ပါတယ္။ ၁၉၉၇ ထဲက ႏို႔ဖိုးစခန္းမွာ ေနထိုင္လာတဲ့ ကရင္႔လူမ်ဳိး ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ သက္တမ္း ၁၂ ႏွစ္ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ဘဝတေလွ်ာက္လံုးမွာ သူတို႔နစ္မြန္းက်ပ္တည္းတဲ့ အရာေတြနဲ႔ပဲ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ သူတို႔ဘဝရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ သစ္ဥသစ္ဖုေတြ ရွာစားရတယ္။ ေတာထဲမွာ ဘယ္အသီးအရြက္က စားေကာင္းတယ္၊ စားမေကာင္းဘူးဆိုတာ ဘဝေပးအသိနဲ႔ ရွာေဖြတတ္ပါတယ္။ ဖားငါးရွာတတ္တယ္။ အရင္ေရာက္ေနတဲ႔ ကရင္႔အမ်ဳိးသားေတြက ေနာက္မွ ေရာက္လာတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ ဘဝေနနည္းထိုင္နည္း သင္ဆရာ ျမင္ဆရာပါပဲ။

ဒုကၡသည္ေတြလည္း ရာသီဥတုကို အမွီျပဳၿပီး အသက္ရွင္ေနရပါတယ္။ ရာသီရဲ႕ အသီးအႏွံ႔ေတြကို ေတာတိုးၿပီး ရွာၾကတယ္။ အမ်ားဆံုးရတာကေတာ့ မွ်စ္ေတြပါပဲ။ ဝါးပိုးမွ်စ္ၾကီးဆို ေဖြးေဖြးဥဥၾကီးေတြ။ မ်ားလြန္းေပါလြန္းလို႔ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ေဝျခမ္းစားၾကတယ္။ သိပ္မ်ားေနရင္ ဓားနဲ႔ ပါးပါးလွီးၿပီး ထမင္းၾကမ္းခဲနဲ႔ ဆားသိပ္ ေလလံုေအာင္ထားၿပီး မွ်စ္ခ်ဥ္သိပ္ထားၾကပါတယ္။ ႏုႏုေဖြးေဖြးနဲ႔ ခ်ဥ္တာကလည္း မ်က္မ်က္သက္သက္ ေလးေလးပင္ပင္မို႔ ပ်ဥ္းမနားမွ်စ္ခ်ဥ္ထက္ ပိုေကာင္းတာေပါ့။ မွ်စ္ခ်ဥ္နဲ႔ ငါးေခါင္းေလးဆီ သတ္ၿပီး တေနကုန္ ဒုကၡသည္မီးေသြးနဲ႔ တည္ထားရင္ ဟင္းအိုးထဲက မွ်စ္ခ်ဥ္နံ႔က ထမင္းၿမိန္စရာ။ ေမ်ာက္ဥ၊ ကတတ္ဥေတြလည္း ေတာထဲက ရတတ္တယ္။ သူ႔အရသာက ပိန္းဥလို စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႔ စားလို႔ေကာင္းလွတယ္။ ငွက္ေပ်ာဖူးလည္း သုတ္စားၾကတာပဲ။ ငွက္ေပ်ာဖူးကိုျပဳတ္ၿပီး ဆီခ်က္၊ ၾကက္သြန္စိမ္း၊ ပဲမႈန္႔၊ အခ်ဳိမႈန္႔နဲ႔ ေရာနယ္လိုက္ရင္ ဟင္းတခြက္ ျဖစ္တာပါပဲ။ အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္မွာစိုးၿပီး မစားရဲၾကတာ။

ဒုကၡသည္မွာ ရိကၡာရေနတဲ့ ဒုကၡသည္နဲ႔ ရိကၡာမရေသးတဲ့ ဒုကၡသည္ ရွိေသးတယ္။ ရိကၡာရေနသူက ဟင္းစားဖိုးပဲ ရွာရတယ္။ ရိကၡာမရေသးသူကေတာ့ အစစအရာရာ ဝယ္ျခမ္းစားရတာေပါ့။ ေရကေတာ့ အခုလို မိုးတြင္းဆို မိုးေရခံၿပီး ေသာက္ၾကတယ္။ ၾကပ္ခိုးမိေနတဲ့ အင္ဖက္မိုးကက်တဲ႔ မိုးေရကို ခ်က္ခ်င္း ေရမခံထားဘဲ အၾကာၾကီး ရြာၿပီးမွ ခံရတယ္။ နီက်င္က်င္မိုးေရကို မေသာက္ရဲတာလည္း ပါတာေပါ့။ ဒီေတာ့ တခ်ဳိ႕က ဝါးတိုင္စိုက္ၿပီး ပလပ္စတစ္အမိုးလုပ္ၿပီး ေရခံၾကတယ္။ ေရအိတ္ဆိုလည္း ဆန္ထည့္တဲ့ ပီနံအိတ္ကို ပလပ္စတစ္ကြတ္ၿပီး ဝါးလံုးနဲ႔ တြဲခ်ည္ထားရင္လည္း ေရထည့္အသံုးျပဳလို႔ ရတယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာေတာ့ ဝါးဆိုတဲ့အရာနဲ႔ ကင္းလို႔ကို မရတာ။

အခုလို မိုးတြင္းဆိုတာ တစိမ့္စိမ့္ရြာေနတဲ့ မိုးကိုၾကည့္ၿပီး တစိမ့္စိမ့္ လြမ္းေနရေတာ့တာပါပဲ။ ဒုကၡသည္ေတြမွာ ဖိစီးမႈေတြ အၿမဲရွိပါတယ္။ ေန႔စဥ္စားဝတ္ေနေရးနဲ႔ သဘာဝရာသီဥတုဒဏ္ကို ၾကံ႕ၾကံ႕ခံကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားရတာကလည္း တိုက္ပြဲတခုပါ။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုယ့္မိသားစု၊ မိဘေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ဘယ္ေတာ့ ျပန္ဆံုရမလဲဆိုတဲ့ အသိကလည္း ေၾကကြဲစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ မိသားစုရဲ႕ ခံစားခ်က္ဆိုတာ နီးကပ္မႈေတြ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြပါ ပါတယ္။

ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ အလုပ္ဘယ္ေလာက္ လုပ္ခ်င္ခ်င္ လုပ္ခ်င္၊ လုပ္စရာအလုပ္ မရွိပါဘူး။ ဒုကၡသည္အခ်င္းခ်င္း ေစ်းေရာင္း၊ အိမ္ၿပိဳရင္၊ အိမ္မိုးခ်င္ရင္ လက္သမားတတ္တဲ့ သူက အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ဒါ့အျပင္ လုပ္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဒုကၡသည္ေတြ တတိယႏိုင္ငံက ေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြေတြဆီကို အကူအညီ ေတာင္းၾကရပါတယ္။ ဟုတ္ၿပီ ဘယ္လိုေတာင္းၾကသလဲ......။

အင္တာနက္ဆိုတဲ့ နည္းပညာကို အသံုးမျပဳတတ္တဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကေတာ့ တယ္လီဖုန္းကို အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ တယ္လီဖုန္း စကားေျပာခက အေမရိကန္ဆို တမိနစ္ ၅ ဘတ္၊ ေၾသာ္စီ၊ ေနာ္ေဝ၊ ဒိန္းမတ္၊ ဆီြဒင္ဆို တမိနစ္ ၁ဝ ဘတ္ ေပးရတယ္။ အင္တာနက္ကို အသံုးျပဳတတ္တဲ့ ဒုကၡသည္ကေတာ့ ေကာင္းမွ ေကာင္းပဲ။ အင္တာနက္ကေန ဂ်ီေတာ့နဲ႔ စကားေျပာမယ္ဆို တနာရီမွ ၄ဝ ဘတ္ပဲ ရွိတာ။ ေျပာပါေလ့ လိတ္ပတ္လယ္ေအာင္။

ဖုန္းဆုိင္၊ အင္တာနက္ဆိုင္ေတြမွာ ေန႔စဥ္ လူ အၿမဲရွိပါတယ္။ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ ေသာကေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ဖုန္းခြက္ေတြေပၚ အားကိုးတၾကီးနဲ႔ သြန္အန္ခ်ၾကပါတယ္။ တယ္လီဖုန္းက ဒုကၡသည္ရဲ႕ လက္ရွိဘဝကို ေပွ်ာ္ရႊင္စရာ၊ ၾကည္ႏူးစရာ၊ ေဒါသျဖစ္စရာ၊ နာက်ည္းေၾကကြဲစရာျဖစ္ေအာင္ သယ္ေဆာင္ေပးရတဲ့ သက္မဲ့ပစၥည္းပါပဲ။

ဒုကၡသည္ဆီမွာ တျခားအတြက္သံုးဖို႔ ပိုက္ဆံမရွိရင္ေတာင္ ဖုန္းဖိုး၊ အင္တာနက္ဖိုးအတြက္ ပိုက္ဆံမရွိမျဖစ္ လိုပါတယ္။ ဖုန္းဆိုင္ေတြမွာ မနက္ေစာေစာ ဖုန္းဆက္တယ္ဆို အေမရိကန္ကို ဆက္တဲ့သူ။ ေန႔လည္ဆို ေနာ္ေဝ။ ညဘက္ဆို အေမရိကန္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ က်မတို႔ေနတဲ့ ေနရာက မနက္ဆို ဟုိဘက္ကည။ ဒီေတာ့ ကမၻာ့တဖက္ျခမ္းက မိတ္ေဆြေတြ အိပ္္ေရးမပ်က္ေအာင္၊ စိတ္မၿငိဳျငင္ေအာင္ သူတို႔မအိပ္ခင္ ဖုန္းဆက္၊ အင္တာနက္နဲ႔ စကားေျပာၾကရပါတယ္။

ဖုန္းေျပာေနတဲ့ ဒုကၡသည္ရဲ႕ အသံက ျငင္သာႏူးညံ့ၿပီး မ်က္ႏွာဆို ညိႇဳးက်ေနေတာ့တာ။ တဖက္လူရဲ႕ အသံကို ဖုန္းေစာင့္ေနသူေတြ မၾကားရေပမဲ့ ဒီလူအဆင္ေျပမယ္၊ မေျပဘူးဆိုတာ နားေထာင္ေနသူက ကိုယ့္အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ယွဥ္ၿပီး အေျဖထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ကမၻာ့တဖက္ျခမ္းက မိတ္ေဆြက ဒုကၡသည္ရဲ႕ ဖုန္းကို မွတ္မိေနရင္ သူ ေငြမေပးႏုိင္ေသးဘူး။ မေပးခ်င္ဘူးဆိုရင္ မကိုင္ပါဘူး။ တူ ... တူ ... နဲ႔ ျမည္တဲ့အသံမွာ ေျပာစရာရွိတာ ေျပာခဲ့ပါဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံျခား ဘာသာစကားအသံကိုလည္း ၾကားရႏိုင္ပါတယ္။ တခါတရံ ကိုယ္က ဆႏၵေစာၿပီး ေကာက္ကိုင္လို႔ ဖုန္းလိုင္းမီတာ တက္သြားမွာစိုးတဲ့အတြက္ တဖက္လူ အသံၾကားမွ ဖုန္းဆိုင္က ကိုင္ခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီအခါ မွာခဲ့ပါဆိုတဲ့ အသံကိုိ ကိုယ္က နားမလည္လို႔ ေကာင္ကိုင္လိုက္ရင္ ဘာမွ မေျပာရဘဲနဲ႔ ၁ဝ ဘတ္ေလာက္ ထြက္သြားပါတယ္။

တခါတရံ တဖက္လူက ဘယ္ကဆက္မွန္းမသိလို႔ ေကာက္ကိုင္လိုက္ရင္ ဒုကၡသည္က ဝမ္းသာအားရနဲ႔ "သူငယ္ခ်င္း ငါပါကြ" ဆိုၿပီး နာမည္ေျပာလိုက္ခါမွ ဖုန္းခ်သြားတာလည္း ရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း "ဖုန္းခ်လိုက္၊ ဖုန္းခကုန္မယ္၊ ဖုန္းျပန္ဆက္လိုက္မယ္" ဆိုတဲ့ ေခြ်းသိပ္လိုက္တဲ့ စကားကို ဒုကၡသည္ကလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ တကယ္ထင္ၿပီး ဖုန္းဆိုင္မွာ မေခၚမခ်င္း ငုတ္တုပ္ထိုင္ေစာင့္ေနတတ္တယ္။ ဖုန္းသံျမည္တိုင္း ကုိယ့္ဆီဆက္တဲ့ ဖုန္းလားဆုိၿပီး ေမွ်ာ္ရတာ ပေဒါင္လူမ်ဳိးေတြလို လည္ပင္း ေငြကြင္းစြပ္လို႔ ရတယ္။

က်ိန္းေသေပါက္ မိဘေဆြမ်ဳိးနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ တျခားဒုကၡသည္က ဖင္တၾကြၾကြျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ကို စိတ္တိုၿငိဳျငင္ၿပီး ၾကည့္မရေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုး နာရီလက္တံေတြသာ အထက္ကေန ေအာက္ေရာက္သြားတယ္၊ ဖုန္းမလာေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဖုန္းေစာင့္ေနသူက ေခါင္းငိုက္စုိက္ခ်ၿပီး၊ ဖုန္းဆုိင္ကေန လွည့္ျပန္ရေတာ့တယ္။ ဒါက အင္တာနက္မသံုးတတ္တဲ့ ဒုကၡသည္ရဲ႕ အျဖစ္။

အင္တာနက္သံုးတတ္တဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကေတာ့ အင္တာနက္မွာထိုင္ၿပီး ကိုယ့္အီးေမးလ္ထဲ ဘယ္သူမ်ား စာပို႔ထားမလဲလို႔ ရင္ခုန္စြာနဲ႔ ဖြင္႔ၾကည့္ၾကရပါတယ္။ အီးေမးလ္ထဲမွာ စာေရာက္ေနရင္ သိပ္ကို ေပ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။ ေငြ ရရ၊ မရရ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ စာတလံုး၊ စကားတခြန္းက ဒုကၡသည္အတြက္ စိတ္ခြန္အား ျဖစ္ရပါတယ္။ အီးေမးလ္ထဲ စာမေတြ႔တဲ့အခါ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆီ စာပို႔ဖို႔ျပင္ရင္း ကိုယ့္ကို ကူညီႏုိင္မယ့္ မိတ္ေဆြ အီးေမးလ္အေကာင့္က မီးေလးလင္းေနရင္ ထိတ္ခနဲ ဝမ္းသာသြားၿပီး ဂ်ီေတာ့နဲ႔ စကားေျပာရေအာင္ လွမ္းေခၚဖို႔ ျပင္လိုက္တယ္။ ဒီမွာတင္ လွမ္းေခၚမယ္ စိတ္ကူးေနတုန္းက တဖက္က မီးအစိမ္းေရာင္ေလး ပိတ္သြားၿပီ။ စကားေတာင္ မေျပာလုိက္ရပါဘူး။ ေနာင္ၾကံဳတဲ့အခါ "မင္းတုိ႔ လိုင္းေပၚက ဆင္းဆင္းမသြားပါနဲ႔ကြာ။ ပိုက္ဆံေတာင္းဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းေလး ေျပာခ်င္လို႔ပါ" လို႔ ေတာင္းပန္ရတယ္။

ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးေတြကို ျပန္ေျပာျပတဲ့သူေတြနဲ႔အတူ ရယ္ေမာရင္း၊ ဟာသလုပ္ရင္း က်မတို႔ပါ ဝမ္းနည္းနာက်င္ခဲ့ရဖူးတယ္။

မတူကြဲျပားျခားနားတဲ့သူေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူတကြ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးဆိုတဲ့ စကားေတြ ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားရပါသလဲ။ ဒုကၡသည္ဘဝမွာ ကိုယ္႔ကိုယ္နဲ႔ သူမ်ားစိတ္ ေနရပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ ေရွ႕အနာဂတ္ခရီးကို ကိုယ္မပိုင္ပါဘူး။

ကိုယ့္ရဲ႕ ေရွ႕ခရီးဟာ ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ လေတြ၊ ႏွစ္ေတြထက္ ပိုမိုၾကာရွည္လာတဲ့အခါ၊ ဘာမွမထူးျခားလာဘဲ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့အခါ လက္ရွိဘဝရဲ႕ ခါးသီးတဲ့ဒုကၡက ပိုလို႔ၾကီးမားလာပါတယ္။

ဒီအခါမွာ အိမ္တြင္းေရး ပဋိပကၡေတြ ေန႔စဥ္လို ရွိလာတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ အသုိင္းအဝိုင္းမွာလည္း ဆက္ဆံေရးေတြ ထိလြယ္၊ ရွလြယ္ျဖစ္လာပါတယ္။ လူဆိုတာ အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲ ေရာက္လာရင္ ထြက္ေပါက္ရွာခ်င္ၾကတာ သဘာဝပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း စိတ္ကုထံုးေတြနဲ႔ ႏွစ္သိမ္႔ပညာေပး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ အေခါက္ေရ စိပ္စိပ္လုပ္လာရတယ္။ ဒီၾကားထဲကပဲ စခန္းအျပင္ဘက္က အရက္ဆုိင္ပိုင္ရွင္ ကားဝယ္ႏိုင္သြားပါတယ္။

က်မတို႔ ဒုကၡသည္ေတြ လက္ရွိဘဝက လြတ္ေျမာက္ဖို႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ေတြ႔ရင္ ဘာထူးလဲ၊ ဘာၾကားလဲဆိုၿပီး ေမးၾကတာ အေလ့အက်င့္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီအခါမွာ သတင္းဆိုတာအမ်ဳိးမ်ဳိး။ စကားအပို၊ စကားအကားေတြလည္း ရွိလာတယ္။ သတင္းမွားေနရင္လည္း ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူမွ စိတ္မဆိုးႏိုင္ၾကပါဘူး။ သတင္းေတြက က်မတို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ အရာမို႔လား။

က်မတို႔ကို ခိုလႈံခြင့္ ေပးထားတဲ့ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံရဲ႕ သတင္း၊ ကမၻာ့သတင္း၊ ဒုကၡသည္စခန္းထဲက ေန႔စဥ္ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ သတင္း၊ ေရွ႕ခရီးအတြက္ သတင္း - ဒီသတင္းေတြနဲ႔ က်မတို႔ ေန႔စဥ္ ရွင္သန္ေနရပါတယ္။ စိတ္အားတက္ၾကြစရာ သတင္းၾကားရင္ လူက လန္းဆန္းသြားၿပီး ၾကည္လင္သြားတယ္။ စိတ္ထိခိုက္စရာ သတင္းၾကားရင္လည္း ပံုက်သြားလုိက္တာ အေတာ္နဲ႔ နာလန္မထူၾကပါဘူး။ ဒုကၡသည္စခန္းထဲက ပုဂၢလိက သတင္းေတြကလည္း တဦးပိုင္မဟုတ္ပဲ အမ်ားနဲ႔ဆိုင္တဲ့ သတင္းေတြလည္း ပါလာတတ္ပါတယ္။

တတိယႏိုင္ငံကို မိသားစုအရင္းေတြထဲက အရင္ထြက္သြားႏွင့္သူေတြရဲ႕ နယ္ေျမသစ္က အေတြ႔အၾကံဳကို မိသားစုကို လွမ္းေျပာၾကတယ္။ ဘာသာစကားအခက္အခဲနဲ႔ ကမၻာ့စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းေၾကာင့္ အလုပ္ရွာမရတဲ့အေၾကာင္း၊ အလုပ္မေရြးဘဲ လုပ္ႏိုင္ဖို႔ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္ဖို႔ လိုေၾကာင္း၊ ဒီသတင္းေတြ ၾကားၿပီး မနက္စာ မနက္၊ ညစာ ည ရွာစားေနရတဲ့သူေတြလည္း အဂၤလိပ္စာ-အဂၤလိပ္စာ-အေမရိကန္ အသံထြက္ဆိုတဲ႔ အသံေတြနဲ႔ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ၿပီး အင္ဖက္မိုး၊ ဝါးခင္း၊ ဝါးကာထဲက အဂၤလိပ္စာသင္တဲ့ အသံေတြ ဟုိက၊ ဒီက ေန႔ည ထြက္လာပါေတာ့တယ္။

ဒုကၡသည္ အိမ္ရွင္မေတြကလည္း သတင္းေတြထူးလာဖို႔ သူတို႔ယံုၾကည္ရာနဲ႔ သူတို႔ ၾကိဳးစားျပန္ပါတယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းထဲက ေျမၾကီးေတြမ်ား ဘာအပင္စုိက္စုိက္ သန္သန္မာမာနဲ႔ အားရပါးရ သီးတတ္ပြင့္တတ္ပါတယ္။ တမင္ စုိက္ပ်ဳိးစရာမလိုဘဲ လွီးခြ်တ္ေဆးေၾကာရင္း က်သြားတဲ့အေစ့က အပင္ထေပါက္ရင္ေတာင္ ရွင္သန္ၾကီးထြားတဲ့ ေျမမ်ဳိးပါ။ ဒီေတာ့ င႐ုတ္၊ ဖ႐ံု၊ သေဘၤာပင္ဆိုတာ ေျမလြတ္ရွိတဲ့ အိမ္ေတြမွာ ေတြ႔ရပါၿပီ။ အခုေတာ့ အိမ္ေရွ႕က သေဘၤာပင္ေတြ သိပ္မရွိေတာ့ဘူး။ ဘုန္းၾကီးတပါးက ေျပာတယ္။ "အိမ္ေရွ႕မွာ သေဘၤာပင္ရွိရင္ ကိုယ္သြားမယ့္ခရီး ၾကန္႔ၾကာတယ္တဲ့"။

ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ ေန႔စဥ္ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ သေဘၤာပင္ေလးေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔ ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့တာ။ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ခုတ္ႏိုင္တဲ့ ၾသဇာရွိေပမယ့္ တခ်ဳိ႕အိမ္ရွင္မေတြကေတာ့ ေခါင္းမာတဲ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီးကို ဥပါယ္တံမွ်င္နဲ႔ "သေဘၤာပင္ ေလတိုက္လို႔ လဲသြားၿပီ" ဆိုၿပီး ေျမလွန္လိုက္ရတာပါပဲ။ သေဘၤာပင္ခုတ္လိုက္လို႔ "ဘယ္သူေတာ့ လက္ခံစာရၿပီ"၊ "ဘယ္ဝါေတာ့ ထြက္ဒိတ္က်ၿပီ" ဆိုတဲ့ စကားေတြကလည္း ဒုကၡသည္အတြက္ေတာ့ စိတ္ခြန္အားတမ်ဳိးပါပဲ။

ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ ရင္နဲ႔အမွ် ေၾကကြဲစရာေကာင္းလွတဲ့ ေန႔စြဲေတြနဲ႔ တထိတ္ထိတ္ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့သူေတြထဲက တတိယႏိုင္ငံ ထြက္ခြာသြားမယ့္ မိတ္ေဆြေတြကို စခန္းထဲမွာ ေနရဦးမယ့္ သူေတြက လိုက္ပို႔ၾကပါတယ္။

နီရဲေနတဲ့ ႏို႔ဖိုးေျမၾကီးကို သူတို႔ ထပ္ထိစရာအေၾကာင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ မဲေဆာက္ကိုသြားမယ့္ ကားျပာၾကီးရဲ႕ စက္ႏႈိးသံက တတိယႏုိင္ငံကို ထြက္ခြာသြားမယ့္ ဒုကၡသည္ကို ဒုကၡသည္စခန္းထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ အသံျဖစ္ၿပီး၊ က်န္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ေတာ့ ခြဲခြာျခင္းဆိုတဲ့ အခ်က္ေပးသံလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကားျပာၾကီးေပၚကို တက္သြားသူရဲ႕ ေပါ့ပါးလြတ္လပ္သြားတဲ့ စိတ္၊ ကိုယ္ႏႈတ္အမႈအယာက လိုက္ပို႔သူေတြဆီပါ တဒဂၤကူးစက္သြားပါတယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြကေတာ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ စကားဆိုရင္း လြမ္းေဆြးအားငယ္လို႔ က်န္ခဲ႔ပါတယ္။

ႏို႔ဖိုးေတာေတာင္ဝန္းက်င္မွာ လမ္းအတူေလွ်ာက္ခဲ့၊ ေရအတူထမ္းခဲ့၊ ထင္းအတူေကာက္ခဲ့၊ ရာသီအလိုက္ အသီးအႏွံေတြ ရွာေဖြခဲ့၊ ရိကၡာ အတူထုတ္ခဲ့၊ လာ ဟူး ၾကာ ေစ်းေန႔ကို အတူသြားခဲ့၊ ဒုကၡကို အတူမွ်ေဝခံစားခဲ့တဲ့ အရင္းအႏွီးဆံုး လူေတြကို ကားေပၚကလူေတြက လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရင္း "ဟုိေရာက္ရင္ မုန္႔ဖိုးေပးလိုက္မယ္" ... တဲ့။

ဟုတ္ကဲ့။ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြကလည္း ေမွ်ာ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ..... ဒါေပမဲ့ေပါ့။ ကမၻာ့စီးပြားေရးကပ္ၾကီးက အားလံုးကို ထိခိုက္ေစခဲ့ပါတယ္။

ဒုကၡသည္ စခန္းထဲမွာေတာ့ အင္တာနက္၊ ဖုန္းလိုင္းေတြ ဒုန္းဆိုင္းေနတုန္းပါပဲ။

(ဆက္ဖတ္ရန္.......)

ေနရာတက်ျပန္ထားရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့...

ျခံဝင္းတြင္းရွိ ေျမကြက္ေရာင္းခ်မႈ ေဒၚစု ကန္႔ကြက္

ဖနိဒါ
ၾကာသပေတးေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 30 ရက္ 2009 ခုႏွစ္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနထိုင္ခဲ့ရာ အိမ္ျခံဝင္းတြင္းမွ ေျမကြက္တခုကို ေရာင္းခ်သည့္အေပၚ ကန္႔ကြက္ထားသည္ဟု ေရွ႕ေန ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေျပာသည္။

“ေၾကာ္ျငာထဲပါတဲ့ ေရွ႔ေနႏွစ္ဦးဆီကို အေၾကာင္းၾကားထားတယ္။ ဒီကိစၥက ေရာင္းပုိင္ခြင့္မရွိဘူး။ ဒီျခံေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔ အမႈသည္ရဲ့ လက္ဝယ္မွာပဲ ရွိတယ္။ ေရာင္းတာ မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ကန္႔ကြက္တဲ့စာ ပုိ႔ထားပါတယ္” ဟု အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူလည္းျဖစ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေရွေန႔လည္းျဖစ္သူ ဦးဥာဏ္ဝင္းက မဇၥ်ိမသို႔ ေျပာသည္။

တကၠသုိလ္ရိပ္သာလမ္း၊ အမွတ္ ၅၄ ျခံဝင္းအတြင္းရွိ ေျမကြက္တခ်ဳိ႔အား ေရာင္းလုိက္ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ၇ ရက္အတြင္း ကန္႔ကြက္ႏုိင္ေၾကာင္း ယခုလ ၂၄ ရက္ေန႔ထုတ္ ေၾကးမံုသတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ဗဟန္းၿမိဳ႔နယ္ ေျမတိုင္းရပ္ကြက္ အမွတ္ (၄၀ ေအ၊ ၄၁၊ ၄၂၊ ၄၂ ေအ၊ ၄၄ ဘီ၊ ၄၄ စီႏွင့္ ၆၄ စီ) ေျမဧရိယာ ၉.၂၃ မွ မခြဲမစိတ္ေသးသည့္ အစိတ္အပုိင္း (အလ်ား ၁၀၀၊ အနံ ၇၀) အက်ယ္ရွိ ေျမကြက္ကုိ ဦးခင္ေမာင္ေအးမွ ေရာင္းခ်ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ကန္ကြက္ႏုိင္ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္တြင္ ပါရွိသည္။

ေၾကညာျပီး ေနာက္ရက္တြင္ ဦးခင္ေမာင္ေအး၏ ကြာရွင္းျပတ္စဲျခင္းမရွိေသးေသာ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚတင္တင္ဦးက ေျမကြက္ႏွင့္ ေဆာက္လုပ္ဆဲ အေဆာက္အဥိကို ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့သည္။

ဦးခင္ေမာင္ေအးမွာ ကြယ္လြန္ေလျပီးေသာ သခင္သန္းထြန္း၊ ေဒၚခင္ၾကီးတို႔၏ ေမြးစားသားျဖစ္ျပီး တပ္မေတာ္ အရာရွိေဟာင္းႏွင့္ စာေရးဆရာ ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ မိခင္ ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ ေဒၚခင္ၾကီးတို႔မွာ ညီမအရင္း ျဖစ္ၾကသည္။

အထက္တန္း အမ်ဳိးသမီးေရွ႕ေန ေဒၚခ်ဳိသဲေမႏွင့္ ေဒၚေဝေဝေအာင္ တို႔က “လႊဲအပ္ၫႊန္ၾကားခ်က္ အရ” ဟု ဆုိၿပီး ကန္႔ကြက္ႏုိင္ေၾကာင္း ေၾကျငာစာတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ္လည္း ဝယ္ယူသူ၏ အမည္ကုိမူ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိပါ။

“အခုေရာင္းမယ္ဆုိတာက အဲဒီျခံထဲက မခြဲမစိတ္ရေသးတဲ့ အပုိင္းေတြ ျဖစ္တယ္။ အခုလုိ ဝယ္တဲ့ လူနာမည္လဲမပါဘူး။ လ်ဴိ႕ဝွက္ထားတယ္။ ဒီအေျခအေနမွာ ဒီလုိသံုးလာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ သိပ္စုိးရိမ္လာတယ္။ ဘယ္လုိ ဆက္လုပ္မယ္ဆုိတာ အေသးစိတ္ေတာ့ ေျပာခြင့္မရွိေသးဘူး။ အစီစဥ္ေတာ့ ရွိတယ္” ဟု ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေျပာသည္။

ယခုကဲ့သို႔ ေျမကြက္ေရာင္းခ်ေၾကာင္းေၾကာ္ျငာေပၚထြက္လာခ်ိန္သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး တရားစြဲဆို စစ္ေဆးေနခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ေနသည္။

၂၀၀၀ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေနအိမ္ကုိ အကုိရင္းျဖစ္သူ ဦးေအာင္ဆန္းဦး ကလည္း အေမြရယူထုိက္သည္ဟုဆုိကာ တရားစြဲဆုိခဲ့ဖူးသည္။(မဇၩိမ)

(ဆက္ဖတ္ရန္.......)

ေနရာတက်ျပန္ထားရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့...

ျမန္မာစစ္အစိုးရကုိ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ အေမရိကန္သမၼတ သက္တမ္းတိုး

NEJ / ၃၀ ဇူလိုင္ ၂၀၀၉

အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမားက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚျပ႒ာန္းထားသည့္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ျမန္မာ့လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအက္ဥပေဒကို ဇူလိုင္ (၂၈) ရက္တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုး သက္တမ္းတိုးလိုက္သည္။

အဆိုပါဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ပို႔ကုန္မ်ားအျပင္ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားကို ေနာက္ထပ္ (၃) ႏွစ္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္းသို႔ အ၀င္မခံဘဲ ပိတ္ဆို႔တားျမစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သြင္းကုန္မ်ားကို ပိတ္ဆို႔အေရးယူသည့္ အဆိုပါဥပေဒကို သက္တမ္းတိုးရန္ ဇူလိုင္ (၂၁) ရက္တြင္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားက ကန္႔ကြက္သူမရိွ အတည္ျပဳခဲ့ၾကသည္။

ယခုဥပေဒကို စတင္တင္သြင္းခဲ့သူ ဒီမိုကရက္တစ္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂ်ဳိးဆက္ ခ႐ုိလီက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ စစ္အစိုးရကို ၎တို႔လုပ္ရပ္မ်ားေနာက္တြင္ အက်ဳိးဆက္မ်ားရိွသည္ကို ျပသရမည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

စစ္အစိုးရက ျပည္သူလူထုအေပၚ ရက္စက္ဖိႏွိပ္မႈေၾကာင့္ အဓိကဒုကၡသည္ျပႆနာမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ရသည့္အေပၚႏွင့္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္း၏ မၾကာေသးခင္က သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံခရီးစဥ္အတြင္း၌လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္မရရိွခ့ဲသည့္အေပၚတြင္လည္း မစၥတာ ခ႐ိုလီက ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်လိုက္ပါသည္။

အေမရိကန္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားက ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဖိအားေပးေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေနအိမ္ၿခံ၀င္းအတြင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား မစၥယက္ေတာ ေရကူး၀င္ေရာက္ခဲ့ကာ (၂) ရက္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ့သည့္အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စစ္အစိုးရက ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ေဖာက္ဖ်က္မႈျဖင့္ ႐ုံးတင္တရားစြဲဆိုခဲ့ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း ထိန္းသိမ္းထားခဲ့သည္။ မနက္ျဖန္ ဇူလိုင္ (၃၁) တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား စီရင္ခ်က္ခ်မည္ ျဖစ္ၿပီး ယခုအမႈအတြက္ ေထာင္ဒဏ္ (၅) ႏွစ္အထိ ခ်မွတ္ခံရဖြယ္ရိွသည္။(ေခတ္ျပိဳင္)

(ဆက္ဖတ္ရန္.......)

ေနရာတက်ျပန္ထားရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့...

တုိင္းရင္းသားဘာသာျဖင့္ ေရဒီယုိလုိင္း အသစ္ ေနျပည္ေတာ္မွ ထုတ္လႊင့္

၀ီရ / ၃၀ ဇူလိုင္ ၂၀၀၉

၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႏွင့္ လာမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ပညာေပးအစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ စည္း႐ုံးေရးဆုိင္ရာ စစ္အစုိးရအာေဘာ္မ်ားကုိ တုိင္းရင္းသား ဘာသာစကားမ်ားျဖင့္ ထုတ္လႊင့္သည့္ ေရဒီယုိလုိင္းသစ္တခုကို ယခုတပတ္အတြင္း စတင္ တင္ဆက္ေနသည္။

ယခုထုတ္လႊင့္ေနသည့္ ေရဒီယုိလုိင္းသစ္ကုိ ေနျပည္ေတာ္ တုိင္းရင္းသားေရဒီယုိဟုသာ ေၾကညာထားၿပီး တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိး တမ်ဳိးစီအတြက္ တရက္လွ်င္ အနည္းဆုံး တနာရီစီ အသံလႊင့္ေနေၾကာင္း ေမာ္လၿမဳိင္ၿမဳိ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။

၎က “မြန္ဘာသာအတြက္ မနက္ပုိင္းဆုိရင္ (၆) နာရီခြဲကေန (၇) နာရီခြဲအထိ လႊင့္ေနတယ္။ ညေနပုိင္း (၅) နာရီကေန (၆) နာရီအထိက ဘာသာတမ်ဳိးစီ အလွည့္က် ထုတ္လႊင့္ေသးတယ္။ ေခတ္ေပၚတုိင္းရင္းသားသီခ်င္း (၃) ပုဒ္၊ (၄) ပုဒ္ရယ္။ စစ္အစုိးရရဲ႕ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ စည္း႐ုံးေရး၊ ပညာေပးတာနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ေဆာင္းပါးအာေဘာ္ေတြကုိ မြန္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္လႊင့္ေနတယ္။ က်ေနာ္ သတိထားမိတာက ဒီအပတ္ တနလၤာေန႔ကမွ စတာ” ဟု ေျပာသည္။

ယခုလႊင့္သည့္ ေရဒီယုိအစီအစဥ္သစ္သည္ ပိေတာက္ေျမႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္ျမန္မာအသံတုိ႔ ထုတ္လႊင့္ေနသည့္ စစ္အစုိးရ အာေဘာ္မ်ားအား တုိင္းရင္းသားဘာသာစကားျဖင့္ ထုတ္လႊင့္ျခင္းျဖစ္သည္။

အစီအစဥ္မ်ားထဲတြင္ တုိင္းရင္းသားဘာသာစကားျဖင့္ သီခ်င္းေတာင္းဆုိႏုိင္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ဝင္စားသူ မ်ားျပားေၾကာင္း မုဒုံၿမဳိ႕နယ္မွ ရြာသားတဦးက ေျပာသည္။

၎က “အခု သူတုိ႔လႊင့္ေနတာက တုိင္းရင္းသားအသံ သက္သက္ဆုိေတာ့ ဒီအနားတဝုိက္က ရြာတုိင္းက နားေထာင္ေနၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ သီခ်င္းေတြကုိလည္း ေတာင္းဆုိႏုိင္ေသးတယ္။ ေနျပည္ေတာ္က သီခ်င္းေတာင္းႏုိင္တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြကုိပါ ေၾကညာေပးထားေတာ့ တုိင္းရင္းသားဘာသာနဲ႔ပဲ ေတာင္းဆုိရတယ္။ တုိက္႐ုိက္မဟုတ္ေပမယ့္ ဘယ္ရြာ၊ ဘယ္နယ္က၊ ဘယ္သူက ေတာင္းဆုိတယ္ဆုိတာပါ ေၾကညာေပးေတာ့ လူငယ္ေတြလည္း စိတ္ဝင္စားၾကတယ္။ သီခ်င္းထုတ္လႊင့္တဲ့ အပုိင္းကုိေပါ့။ က်န္တဲ့ပညာေပးတာတုိ႔၊ ေရြးေကာက္ပြဲအေၾကာင္းေတြကုိ စိတ္ဝင္စားသူက နည္းတယ္။ အဲဒီအထဲက က်ေနာ္ႀကဳိက္တဲ့ အစီအစဥ္တခုက မုိးေလဝသ ေၾကညာခ်က္ပါ။ တုိင္းရင္းသားစကားနဲ႔ ေၾကညာေပးတာ” ဟု ေျပာသည္။

ေနျပည္ေတာ္ တုိင္းရင္းသားေရဒီယုိလုိင္းသစ္အား ေနျပည္ေတာ္ ျမန္မာအသံႏွင့္ ပိေတာက္ေျမ ေရဒီယုိတုိ႔ကဲ့သုိ႔ ထုတ္လႊင့္ေနသည့္ လႈိင္းတုိမီတာႏွင့္ လႈိင္းလတ္မီတာတုိ႔တြင္ နားဆင္ႏုိင္သည္။

အဆုိပါေနျပည္ေတာ္ တုိင္းရင္းသားေရဒီယုိလုိင္းသစ္အား ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ အေစာပုိင္းကတည္းက စမ္းသပ္ကာလအျဖစ္ စတည္ထုတ္လႊင့္ခဲ့ၿပီး တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးတမ်ဳိးစီအတြက္ ဌာေနစကားတတ္ေျမာက္သူ ဘြဲ႔ရ (၄) ဦးစီ ထပ္မံေခၚယူရန္ စီစဥ္ေနေၾကာင္း MRTV4 အစီအစဥ္အား ထုတ္လႊင့္ေနသည့္ Forever Group ကုမၸဏီမွ ဝန္ထမ္းတဦးက အတည္ျပဳ ေျပာၾကားသည္။

ေနျပည္ေတာ္ ျမန္မာအသံကုိ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ စတင္ထုတ္လႊင့္ခဲ့ၿပီး ပိေတာက္ေျမ ေရဒီယုိအစီအစဥ္ကုိလည္း ေနျပည္ေတာ္ ျမန္မာအသံမွ ထုတ္လႊင့္ေနသည့္ လႈိင္းလတ္မီတာတြင္ပင္ တထပ္တည္း ထုတ္လႊင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တုိင္းရင္းသားသီခ်င္းမ်ား ထုတ္လႊင့္သည့္ FM ေရဒီယုိလုိင္းသစ္မ်ားအေနျဖင့္ ပဥၥဝတီ (ရခုိင္ျပည္နယ္)အား စတင္ထုတ္လႊင့္ခဲ့ၿပီး ေရႊ FM (ျမန္မာျပည္ေတာင္ပုိင္း) ႏွင့္ ခ်ယ္ရီ FM (ေတာင္ႀကီး) တုိ႔အား ထုတ္လႊင့္ႏုိင္ရန္ စုိင္းျပင္းေနေၾကာင္း သိရသည္။(ေခတ္ျပိဳင္)

(ဆက္ဖတ္ရန္.......)

ေနရာတက်ျပန္ထားရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့...

အာဇာနည္ေန႔ ေအာက္ေမ့ဘြယ္ အခမ္းအနား(ကိုရီးယား)

ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံတြင္ ၆၂ႏွစ္အာဇာနည္ေန႔အခမ္းအနားကိုNLD(LA)KOREA ရံုးခန္းတြင္ျပဳလုပ္ေၾကာင္း၊ ကိုရီးယားေဒသစံေတာ္ခ်ိန္မနက္၆း၀၀နာရီတြင္ အာဇာနည္ ေခါင္း ေဆာင္မ်ားကို ရည္စူးျပီး ျမန္မာဒီမိုကေရစီအေရးကို အစဥ္တစိုက္အားေပးေနေသာ ေဆာင္ဂြမ္စာဆရာ ေတာ္ လင္(မ္)ေရာင္တမ္ ကို အာရံုဆြမ္းကပ္ခဲ့ေၾကာင္းသိရပါသည္။

ကိုရီးယားႏိုင္ငံေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ မနက္ ၁၀နာရီမွ၁၂နာရီအထိ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကုိ အမ်ဳိးသားဒီမို ကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ)ကိုရီးယားဌာနခြဲတြင္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္း(CNC-Korea)၊ ကရင္လူငယ္အစည္းအရံုး (ကိုရီးယားဌာနခြဲ) (KYO-Korea Branch)ပုူးေပါင္းျပီးျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ထိုအခမ္းအနားကို NLD(LA) Korea တြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴး (၂) ဦးေဇာ္မိုးေအာင္က အခမ္းအနားမွဴးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္၍ အမ်ဳိး သားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ)ကိုရီးယားဌာနခြဲ ဥကၠဌ ဦးေအာင္ျမင့္ေဆြက အာဇာနည္ေန႔အေၾကာင္းကို အက်ယ္ တဝန္းရွင္းျပျပီး၊NCGUBမွထုတ္ျပန္ခ်က္ကို အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ကိုရီးယားဌာနခြဲ တြဲဘက္ရံုးအဖြဲ႔မွဴးဦးေဇာ္ထက္ က ထုတ္ျပန္ခ်က္ကိုဖတ္ၾကားပါသည္။

ထို႔ေနာက္ ကရင္လူငယ္အစည္းအရံုး (ကိုရီးယားဌာနခြဲ) အတြင္းေရးမွဴး ေစာကဲနက္မိုး၊ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္း(CNC-Korea)မွ ဥကၠဌ ပူထန္ခတ္ဖုန္းတို႔မွတက္ေရာက္ ေျပာၾကားခဲ့သလို၊ထိုအခမ္းအနားသို႔တက္ေရာက္လာသူမ်ား က အသီးသီးေဆြးေႏြးၾကျပီး က်ဆံုးသြားေသာအာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေအာက္ေမ့သတိရေသာ အားျဖင့္ မနက္ ၁၀ နာရီ ၃၇ မီနစ္တြင္ တမိနစ္ခန္႔ ဥၾသဆြဲကာ ညိမ္သက္စြာျဖင့္ ဂါရဝျပဳခဲ့ၾကေၾကာင္းသတင္းရရွိပါသည္။

အဆိုပါအခမ္းအနားကို ေန႔လည္၁၂နာရီတြင္ ေအာင္ျမင္စြာျပီးဆံုးခဲ့ျပီး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(လြတ္ ေျမာက္နယ္ေျမ)ကိုရီးယားဌာနခြဲမွ ေန႔လည္စာျဖင့္ တည္းခင္းေကြ်းေမြးခဲ့ေၾကာင္းသိရပါသည္။

(ဆက္ဖတ္ရန္.......)

ေနရာတက်ျပန္ထားရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့...

အျမင့္ပ်ံ ေအာက္ခ်င္းဌက္ ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦး

(ဆက္ဖတ္ရန္.......)

ေနရာတက်ျပန္ထားရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့...

33rd anniversary of Salai Tin Maung Oo Memorial Day

Van Biak Thang
Chinland Guardian
28 June, 2009

Chin communities and students last Friday commemorated the 33rd anniversary of Salai Tin Maung Oo Memorial Day, paying tribute and respect to their hero who gave his life in the struggle against injustice and dictatorship in Burma.

In South Korea's Seoul, Chin National Community staged a protest in memory of Burma's pro-democracy student leader Salai Tin Maung Oo outside Burmese Embassy, calling for the immediate release of all political prisoners including Aung San Suu Kyi, for an end to ongoing religious persecution and human rights violation in Chin State, and on SPDC to engage in a 'Tripartite dialogue'.

The consolidation letter issued by All Burma Federation of Student Unions (ABFSU) stated that Salai Tin Maung Oo was the first student to be hanged by the military regime in the history of Burma's student movements.

"Salai Tin Maung Oo was fighting against the military regime to gain freedom and justice not only for the Chin people but for the whole country. Therefore, he was a heroic martyr in the battle for democracy in Burma," added the statement.

A Chin ethnic leader Salai Tin Maung Oo was described and acclaimed by student activists, colleagues and friends as a 'big lion' for his democratic spirit, loyalty, leadership and selfless fight for democracy, justice and freedom in military-ruined Burma.

The ABFSU also called for making more efforts toward building up, in the face of sufferings and difficulties, a stronger unity and collaboration for democracy in Burma.

Former General Secretary of CLCC (Chin Literature and Culture Committee), Salai Tin Maung Oo, was secretly hanged to death at the age of 25 inside Burma's notorious Insein Prison on 26 June 1976 by the Ne Win-led military regime.

He was given a capital sentence without any fair trial and lawyer for leading anti-military protests, which are now well known as U Thant's uprising and Shwedagon Strike in 1974 and 1975 respectively.

A ‘highflying hornbill’ flapping with 'fighting peacocks' as described by Salai Kipp Kho Lian, Salai Tin Maung Oo stood up for his dignity, determination and beliefs until his death.

His last words to the executioners included: "You can kill my body but you can never kill my beliefs and what I stood for. I will never kneel down to your military boots!"

Salai Tin Maung Oo Memorial Day was observed and celebrated among Chin community in Europe, Asia and North America.

(ဆက္ဖတ္ရန္.......)

ေနရာတက်ျပန္ထားရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့...