ခြပ္ေဒါင္းလံတလူလူႏွင့္ သမဂၢ ရဲေဘာ္ေက်ာင္းသားတို႔ေသြးစည္းရာ ဗဟုိ႒ာန

တကၠသိုလ္သမဂၢဥကၠ႒ ကိုလွေမာင္သည္၊ ဥကၠ႒႐ုံးခန္းတြင္ ဤသို႔အလုပ္ လုပ္ေန၏။

အင္းလ်ားကန္ေစာင္းမွ၊ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ အေဆာက္အဦးႀကီးႏွင့္၊ ညိဳ႕ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္း ပင္ပ်ဳိဆိုင္းသည့္ တကၠသိုလ္ ၿမိဳ႕ကေလးကို ျဖတ္ သန္း တုိက္ခိုက္လာေသာ ေလေျပ၏ အရသာကို တေအးေအး ခံစားႏိုင္ေပ၏။ ဝဲယာသို႔ ၾကည့္လုိက္ပါမူ၊ စိမ္းလဲ့ေသာ ျမက္ခင္းေပၚ တြင္- ပုလဲဥပမာ မိုဃ္းေပါက္ကေလးမ်ားႏွင့္လည္း မ်ားစြာ ပနာရလွေပ၏။ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေနေသာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္

 ေက်ာက္တိုင္ကေလးမွာ၊ ထိုေနရာကို အထူး အသေရေဆာင္၍ ေနေလ၏။ ထိုေနရာသည္ကား ေက်ာင္းသားမ်ား၏ သမဂၢအသင္း ခ်ဳပ္ႀကီး တည္ရာ၊ တကၠသိုလ္ သမဂၢအသင္းတုိက္ အေဆာက္အဦးႀကီးပင္တည္း။

တကၠသုိလ္သမဂၢအသင္း၏ ရာဇဝင္ကို ျပန္ေျပာင္းလိုက္ေသာ္…..

ထိုတကၠသိုလ္ သမဂၢအသင္းတုိက္ႀကီး ေဆာက္လုပ္ေရးႏွင့္- ပတ္သက္၍၊ တကၠသိုလ္သမဂၢအသင္း တည္ေထာင္ေရး၌၎၊ ထိုစဥ္ က စိတ္ဝင္စားခဲ့သူမွာ၊ ၁၉၆၃- ခု သပိတ္ႀကီး၌ နာမည္ႀကီးခဲ့ေသာ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး- မစၥတာစေလာ့ပင္ျဖစ္ေလသည္။ သုိ႔ရာတြင္- မစၥတာ စေလာ့သည္၊ ဤတကၠသိုလ္သမဂၢ အသင္းတိုက္႒ာနမွာ၊ တကၠသိုလ္တြင္ ရဲရဲေတာက္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စုေဝးရာေနရာ ျဖစ္မည့္အေၾကာင္း- ထိုစဥ္က ေတြးေတာမိလွ်င္၊ သမဂၢအသင္းတိုက္ တည္ေဆာက္ရန္၊ သမဂၢအသင္းဖြင့္လွစ္ရန္ အႀကံေပးလိမ့္ မည္ မဟုတ္ဟု ထင္ျမင္ရန္႐ွိေလသည္။

သမဂၢစိတ္

တကၠသိုလ္တြင္ "သမဂၢစိတ္" ဝင္စား၍ ေနေလၿပီ။ သူေ႒း- ဦးညဳိသည္၊ ေစတနာ ၃- တန္, ျပ႒ာန္းကာ၊ တကၠသိုလ္သမဂၢအသင္း တိုက္ေဆာံလုပ္ေရးအတြက္၊ ေငြ (၁၇၀၀၀၀) တသိန္း ခုႏွစ္ေသာင္း လႉဒါန္းလိုက္ေလ သည္၊ သမဂၢအေဆာက္အဦးကို ၁၉၂၉ ခုႏွစ္ အလယ္ေလာက္တြင္၊ သမဂၢ အေဆာက္အဦးႀကီး ၿပီးစီးေလေတာ့၏။

သမဂၢအေဆာက္အဦး- ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ေက်ာက္တိုင္ ျမင္ႏိုင္သည္။

 သမဂၢအသင္းဘြားျမင္ရာ

အခ်ိန္ကား၊ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၀ ရက္ျဖစ္ေလသည္။ တကၠသိုလ္ ကစား႐ုံသစ္ႀကီး၌ ေက်ာင္းသား အစည္းအေဝးႀကီး က်င္းပရာ ေက်ာင္းသား အေျမာက္အျမား တက္ေရာက္ခဲ့၍၊ ကိုေက်ာ္ခင္ (ဘီ-အက္- စီ) က နာယကအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေလ သည္။ ဤအစည္းအေဝးႀကီး ေဒါက္တာဦးညိဳအား၊ သမဂၢအသင္း႐ုံ လႉဒါန္းသည့္အတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္၍၊ သမဂၢစည္းမ်ဥ္းဆြဲရန္ အမႈေဆာင္ ခန္႔အပ္လိုက္ေလသည္။ ဤသမဂၢအသင္းစည္းမ်ဥ္းကို အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးၾကၿပီးေနာက္၊ ၁၉၃၁ ခု၊ ဇႏၷဝါရီလ ၉- ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား အစည္းအေဝးႀကီးက၊ သမဂၢစည္းမ်ဥ္းကို လက္ခံလိုက္ေလ ေတာ့သည္။ ဤစည္းမ်ဥ္းကို ရေအာင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သူတို႔မွာ၊ ေက်ာင္းအရာ႐ွိတုိ႔ႏွင့္ အတိုက္အခံေဆာင္႐ြက္သူတုိ႔ ျဖစ္ေလသည္။ 

ဤသည္ကစ၍ သမဂၢအသင္း စေလေတာ့၏။

သုိ႔ရာတြင္- ထိုစဥ္က တကၠသိုလ္သမဂၢဟူေသာ စကား၏ အဓိပၸါယ္မွာ ယခုတကၠသိုလ္သမဂၢ၏ စကားအဓိပၸါယ္ႏွင့္ မတူေခ်။ အ ေၾကာင္းမူကား ထိုအခ်ိန္က၊ သမဂၢမွာ မိတ္ဆက္ပြဲမ်ားကိုသာ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ႀကီး ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေလသည္။

ကတုံးအသင္း

တကၠသိုလ္သမဂၢအသင္း၏ အေျခအေနမွာ၊ အနည္းငယ္ စိတ္ဝင္စားဘြယ္ ျဖစ္လာေလၿပီ။ ၁၉၃၁- ခုႏွစ္တြင္၊ မေၾကမနပ္မႈမ်ားျဖင့္ ဥကၠ႒ အေျပာင္းအလဲျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္၊ ထိုႏွစ္ "ကတုံး" အသင္းမ်ား ေပၚလာေလသည္။ "ကတုံး" အသင္း- ဆိုသည္မွာ၊ ေက်ာင္း သားေခါင္းေဆာင္မ်ားက စ၍၊ ဆံဘိုကိုပယ္ၿပီးလွ်င္ ကတုံး, မထားရဟူေသာဝါဒအရ ဖြဲ႕စည္းေသာ အသင္းျဖစ္ေလသည္" ထိုႏွစ္ ၌ပင္ ေ႐ႊတိဂုံေစတီေတာ္ အေနာက္မုခ္ (ထိုစဥ္က ဆံရွည္ "ဦးနာဂိ" ၏ ေက်ာင္းသခၤဏ္း၌၊ ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ လူငယ္မ်ား သမဂၢ အသင္းႀကီးကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့၏။ ထိုအစည္းအေဝးတြင္၊ ကိုထြန္းစိန္က နာယကအျဖစ္ေဆာင္႐ြက္၍၊ ကိုဘေသာင္း (သခင္ ဘေသာင္း) ကိုဘစိန္ (သခင္စိန္) တို႔က ေ႐ွ႕ေဆာင္ၾကေလသည္။ ထိုေနာက္မွ စ၍ သမဂၢ အေျခအေနမွာ၊ ေအးေအးစက္စက္ ျဖစ္သြားျပန္ၿပီးလွ်င္ ေက်ာင္းအရာ႐ွိတို႔ အလိုက် ေဆာင္႐ြက္လိုသူတို႔ ႀကီးစုိးၾကေလသည္။

ပိဋကတ္ခန္း

ယခုသမဂၢစခ်ိန္

လူတိုင္း မွတ္မိေသာ၊ ၁၉၃၆- ခုႏွစ္ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုႏွစ္ကား "ယခု-သမဂၢ" စတင္သည့္ႏွစ္ ျဖစ္ေလသည္။ မိတ္ဆက္ပြဲမ်ားျဖင့္သာ စခန္းသြားခဲ့ေသာ၊ သမဂၢ ထိုႏွစ္တြင္ အထူးစိတ္ဝင္စားဘြယ္ေကာင္းခဲ့ေလသည္။ ထုိႏွစ္၌ ကိုႏု (သခင္ႏု) မွာ ဥကၠ႒ျဖစ္၍၊ မစၥတာ ရာ႐ွစ္မွာ ဒုကၠ႒ ျဖစ္ေလသည္။ ထုိႏွစ္ကား- တကၠသိုလ္ သမဂၢအသင္း ေဆာက္လုပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍၊ အႀကံေပးခဲ့ေသာ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး မစၥတာေလာ့ႏွင့္ အေရးဆိုသည့္ႏွစ္ ျဖစ္ေလသည္။ ေၾကာ္ျငာကို ဆုပ္မိေသာ ေက်ာင္းသားတဦးအား၊ ေက်ာင္းမွ ထုတ္ပယ္ျခင္းက စ၍၊ တကၠသိုလ္ သပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့၏။ "သပိတ္တားသည္" ဟူေသာ စကားမွာ၊ ထိုစဥ္အခါကမွ စ၍ ေခတ္စားလာခဲ့ေလသည္။

ျပည္လုံးဆိုင္ရာသမဂၢ

ထိုအခ်ိန္အထိ- တကၠသိုလ္သမဂၢအသင္းသား႐ွိေသး၍၊ ဗမာျပည္လုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢအသင္း ေပၚေပါက္ျခင္း မ႐ွိ ေသးေခ်။ ၁၉၃၆ - ခုႏွစ္ သပိတ္ႀကီးတြင္၊ ျပည္လုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အစည္းအေဝးႀကီးကို၊ ဂ်ဴဘလီေဟာတြင္ က်င္းပရာ မွစ၍ "ဗမာျပည္လုံးဆိုင္ရာ- ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢအသင္း" ဟူ၍ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေလသည္။ ပ႒မ ဥကၠ႒ကား မစၥတာရာ႐ွစ္ ျဖစ္ ေလသည္။ ထိုေနာက္- ကိုေအာင္စန္း (သခင္ေအာင္စန္း) က၊ ဗမာျပည္လုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားအသင္းခ်ဳပ္ ဥကၠ႒အျဖစ္ အသီး ၏သီး ေဆာင္႐ြက္ေလသည္။ ထိုေနာက္ႏွစ္၌၊ ကိုေအာင္စန္း (သခင္ေအာင္စန္း) မွာ၊ သမဂၢႏွစ္ခုလုံး၏ ဥကၠ႒အျဖစ္ ေဆာင္ ႐ြက္ခဲ့ေလသည္။

သမဂၢအစည္းအေဝး ခန္းမႀကီး

တက္ေနေသာသမဂၢ

တျပည္လုံး မေမ့ႏိုင္သည့္ ၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပုံျဖစ္ေလသည္။ ထိုႏွစ္၌ ကိုဘဟိန္းက သမဂၢႏွစ္ခု စလုံး၏ ဥကၠ႒ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္၍ ကိုဘေဆြက အတြင္းေရးမႉးျဖစ္ေလသည္။ ကိုလွေ႐ႊမွာ၊ ဒုတိယဥကၠ႒ျဖစ္ေလသည္။ ကိုဘဟိန္း၊ ကိုဘေဆြတို႔အား၊ ဘမ္းဆီးျခင္းကစ၍ ေက်ာင္းသားမ်ား သပိတ္ေမွာက္မႈႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ား သပိတ္ေမွာက္မႈ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖင့္ ၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပုံဟု ဗမာရာဇဝင္၌ ထင္႐ွားမည့္ အခ်က္ႀကီး ေပၚေပါက္လာေလသည္။ ထုိစဥ္က သမဂၢႏွစ္ခုစလုံး၏ ဥကၠ႒အျဖစ္ ကိုလွ ေ႐ႊက ဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္ေနေလသည္။

သမဂၢရာဇဝင္ကို အက်ဥ္းမွ်ေဘာ္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ သမဂၢအသင္းတုိက္မွ စ၍ သမဂၢ ကိစၥအရပ္ရပ္ကို စီမံေဆာင္႐ြက္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ ၍လည္း စိတ္ဝင္စားဘြယ္ ေကာင္းလွေလေတာ့သည္။ ဤသုိ႔ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခုလက္႐ွိ အေျခအေနအရ ေဘာ္ ျပရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုႏွစ္ တကၠသိုလ္သမဂၢ အသင္းဥကၠမွာ ကိုလွေမာင္ (မိတၳိလာ) ျဖစ္၍၊ ဗမာႏုိင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသား မ်ားသမဂၢ အသင္းခ်ဳပ္ ဥကၠ႒မွာ ကိုလွေမာင္ (ေသနတ္) တို႔ ျဖစ္ေလသည္။ သမဂၢႏွစ္ခု၏ အတြင္းေရးမႉးကား ကိုထြန္း႐ွိန္ (အာလံ) ျဖစ္ေလသည္။

သမဂၢအတြင္းမႈ

ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ေက်ာက္တိုင္ေ႐ွ႕မွ၊ "ဦးညိဳေကာင္းမဳ" ဟူ၍ ကမၺည္းထုိးထားေသာ တခါးမွဝင္၍၊ အေပၚသို႔ တက္လုိက္လွ်င္ပင္ လက္ဝဲဘက္တြင္ (ပုံပါအတိုင္း) စည္းေဝးခန္းမႀကီးကို ေတြ႕ရ၍ လက်ာ္ဘက္တြင္ကား သမဂၢဥကၠ႒ ႏွစ္ဦး၏ အလုပ္ခန္း ျဖစ္ေလ သည္။ "ကေဒါင္း" ႐ုပ္ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ဥကၠ႒ထိုင္ ကုလားထိုင္ႀကီးအထက္ တည္တည့္၌ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ကိုေအာင္ ေက်ာ္ ဓာတ္ပုံႀကီးမွာ ဥကၠ႒အလုပ္ခန္း၏ ဂုဏ္ကို အထူးေဆာင္၍ ေနေလသည္။

ဥကၠ႒အခန္းႏွင့္ တဆက္တည္းေသာ အခန္းမွာ၊ အတြင္းေရးမႉးႏွင့္ စာေရးမ်ားအခန္း ျဖစ္ေလသည္။ နယ္မ်ားမွ ေရာက္လာေသာ စာမ်ား၊ ေၾကာ္ျငာစာတမ္းမ်ား၊ ဖိုင္တြဲမ်ားျဖင့္ ျပည့္ၾကပ္ေနေသာ အတြင္းေရးမႉးႏွင့္ တကြ ဆိုင္ရာ စာေရးစာခ်ီမ်ားမွာ တကုတ္ကုတ္ အလုပ္လုပ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။ ထိုအခန္းႏွင့္ တဆက္တည္းေသာ အခန္းမွာ သမဂၢပိဋကတ္တိုက္မွ အလို႐ွိရာ စာအုပ္ စာတမ္းမ်ားကို ငွါရမ္းဘတ္႐ႈႏုိင္ေလသည္။

ေအာက္ထပ္တြင္ကား သမဂၢေပ်ာ္ပြဲစား႐ုံ၊ ဘီလီယက္ခုံ၊ အေသးအဖြဲ ကုန္စုံေရာင္းေသာဆိုင္ႏွင့္ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္တို႔ျဖစ္ေၾကာင္း။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (တကၠသိုလ္သမဂၢ)

 တကၠသိုလ္သမဂၢအသင္း စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါအတိုင္း ႒ာနအသီးသီး ခြဲျခားထားေလသည္။

(၁) အတြင္းကစားခုန္းစားမႈ။

(၂) ႏုိင္ငံျခားတကၠသိုလ္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး။

(၃) သဟာယ႒ာန။

(၄) ဝါဒျဖန္႔ျဖဴးေရး႒ာန။

(၅) စကားရည္လုပြဲ, တရားပြဲ႒ာန။

(၆) အိုးေဝမဂၢဇင္း႒ာန။

(၇) ပိဋကတ္ခန္း႒ာန။

(၈) သမဂၢသတင္း ထုတ္ေဝေရး႒ာန။

(၉) ဘ႑ာေရး႒ာတို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း။

ျပည္လုံးဆိုင္ရာ သမဂၢ

ဗမာျပည္လုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢအသင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါအတိုင္း အသီးသီး႒ာနမ်ား ခြဲထားေလ သည္။

၁။ စာမတတ္သူမ်ား ပေပ်ာက္ေရး႒ာန။

၂။ ဘ႑ာေရး႒ာန။

၃။ စည္း႐ုံးေရး႒ာန။

၄။ ေန႔ထူးမ်ား က်င္းပေရး႒ာန။

၅။ သံမဏိ႒ာန။

၆။ မ်ဳိးညြန္႔စာေစာင္႒ာန။

၇။ သုေတသန႒ာန။

၈။ ႏုိင္ငံျခားေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး႒ာန စသည္တို႔ျဖစ္ေၾကာင္း။

သမဂၢအသင္းတုိက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး။

သမဂၢအသင္းတိုက္ကို တကၠသိုလ္သမဂၢအသင္းမႈေဆာင္အဖြဲ႕က တစုံတရာ အခ်ဳပ္အခ်ယ္မ႐ွိဘဲ လုံးဝ တာဝန္ခံ၍ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ ရေလသည္။ စာေရးစာခ်ီႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ားစသည္တုိ႔ကိုလည္း သမဂၢကပင္ ခန္႔ထားရ၏။ သမဂၢဘ႑ာေရး႒ာနအတြက္ ေပ်ာ္ပြဲ စား႐ုံ၊ ဘီလီယက္ခုံ၊ အေသးအဖြဲ ကုန္စုံဆိုင္၊ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္တို႔ကိုလည္း သမဂၢက လုံးဝစီမံ အုပ္ခ်ဳပ္ရေလသည္။

ဘတ္ဂ်က္ (တကၠသိုလ္သမဂၢ)

တကၠသိုလ္သမဂၢအသင္း၏ ႏွစ္စဥ္ (ဘတ္ဂ်က္) ဝင္ေငြႏွင့္ အသုံးစရိတ္မွာ ခန္႔မွန္းေခ် ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ေလသည္။


ဝင္ေငြ။

(က) တကၠသိုလ္ သမဂၢ ေပ်ာ္ပြဲစား႐ုံ။ ၈၀၀ိ- ခန္႔။

(ခ) ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္မွ၊ ၂၀၀ိ- ေက်ာ္။

(ဂ) ဘီလီယက္ခုံ၊ ၆၀၀ိ- ေက်ာ္။

(ဃ) အသင္းေငြေၾကး၊ ၁,၀၀၀ိ- ေက်ာ္။

(င) အလႉေငြ၊ ၄၀၀ိ- ေက်ာ္။

(စ) အေသးအဖြဲ ကုန္စုံဆိုင္၊ ၁၅၀ိ- ခန္႔။ ေပါင္း- ၃,၁၅၀ိ ခန္႔ျဖစ္ေၾကာင္း။

သုံးေငြ

(က) စာေရးစာခ်ီ၊ ၇၈၀ိ။

(ခ) ဒါရဝမ္၊ ၃၂၀ိ။

(ဂ) ဘီလီယက္ခုံေစာင့္ ႏွစ္ေယာက္၊ ၅၁၉ိ။

(ဃ) မာလီ၊ ၂၁၆က်ပ္။

(င) ဗမာျပည္လုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢသို႔ ဆတ္ေၾကး၊ ၁၀၀ိ။

(စ) အေထြေထြ- ၁,၅၀၀ိ။ ေပါင္း ၃,၄၃၂ိ ခန္႔ျဖစ္ေၾကာင္း။

အထက္ပါ ခန္႔မွန္းေျခ စာရင္းအတိုင္း သမဂၢႏွစ္စဥ္ ေဆာင္႐ြက္လ်က္ ႐ွိရာ။ သမဂၢ၏ ဘတ္ဂ်က္စာရင္းမွာ ႏွစ္စဥ္လိုပင္ ဝင္ေငြထက္ အသုံးစရိတ္က မ်ားခဲ့ေလသည္။

စည္းေဝးရာ

အတြင္းေရးမႉးအလုပ္ခန္း၊ အတြင္းေရးမႉး ကိုထြန္း႐ွိန္၊ ေငြထိန္း ကိုထြန္း႐ွိန္ႏွင့္၊ စာေရးတဦး အလုပ္လုပ္ေနပုံ

တကၠသိုလ္သမဂၢအသင္းမွာ တျပည္လုံး ေလးစားၾကသည့္အသင္းျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ လုပ္ငန္းမ်ားမွာလည္း စိတ္ဝင္စားဘြယ္ ေကာင္းလွသည္။ အစည္းအေဝးမွာ က်င္းပေသာအခါတြင္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္မွာကဲ့သို႔ "ဥကၠ႒အခန္းမွ၊ ဥကၠ႒အား အတြင္းေရး မႉးကေ႐ွ႕ေဆာင္၍၊ အစည္းအေဝးခန္းမႀကီးသုိ႔ ဝင္မိေသာအခါ အတြင္းေရးမႉးက (ဥကၠ႒ႂကြလာပါၿပီ) ဟူ၍၊ ေႂကြးေက်ာ္လိုက္ သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အခန္းထဲ႐ွိသူ အားလုံး မတ္တတ္ရပ္၍ ဥကၠ႒ကို အ႐ိုအေသ ျပဳရေလသည္။ ထိုေနာက္မွ ဥကၠ႒သည္ ေဒါင္း က႐ုပ္ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ဥကၠ႒ ကုလားထိုင္ေပၚတြင္ ထုိင္ရေလသည္။ ဥကၠ႒ကုလားထုိင္အထက္တြင္ကား၊ ေငြခ်ည္ထိုး ခြပ္ေဒါင္းအလံႀကီးကို ခ်ိတ္ထားေလသည္။ အစည္းအေဝး ခန္းမႀကီးတြင္၊ "ၿငိမ္ၾက" ေဆးလိပ္ မေသာက္ရ" ဟူေသာ စာတမ္း မ်ားကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ဆြဲခ်ိတ္ထားေလသည္။ ခန္းမႀကီးကား ဓါတ္မီး ပန္ကာမ်ားျဖင့္ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေအာင္ ခန္းနားလွ ေလသည္။ ဤအေဆာက္အဦႀကီးမွာ အေ႐ွ႕တိုင္းျပည္မ်ား႐ွိ သမဂၢအေဆာက္အဦးမ်ားတြင္ အေကာင္းဆုံးတခု အပါအဝင္ျဖစ္ သည္ဟု ဆိုေလသည္။ ဥကၠ႒သည္ ရာထူးကို လက္ခံသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ "ကိုယ္က်ဳိးကိုမ႐ွာပါ" ကိုယ္က်ဳိး႐ွာခဲ့ပါလွ်င္ က်ိမ္စာအ မ်ဳိးမ်ဳိး မိပါေစဟု က်မ္းက်ိမ္ရေလသည္။ သမဂၢအသင္း႐ုံတြင္ အၿမဲတန္း ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အလုပ္႐ႈတ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။

သမဂၢအေဆာက္အဦးႀကီးကား ႂကြားႂကြားဝင့္ဝင့္ တည္၍ေန၏။ ေက်ာင္းသားတို႔၏ စုေဝးရာ႒ာနဟူ၍ ေခၚဆိုႏိုင္ေပေၾကာင္း။ သမဂၢ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ၂ ဦးတို႔ အစဥ္အၿမဲ ေသြးစည္းတုိင္ပင္ၾကလ်က္ တျပည္လုံး႐ွိ ေက်ာင္းသားမ်ား စည္း႐ုံးေဆာင္႐ြက္ေရးအတြက္ ဗဟိုခ်က္မႀကီးပင္ျဖစ္သတည္း။

နဂါးနီ မဂၢဇင္းမွ ကူယူေဖာ္ျပသည္။