ေသနတ္ၾကားက မဲတျပား

ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း

၄ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉

၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးပိုင္းကို ေရာက္လာလို႔ ၂ဝ၁ဝ ကို မၾကာခင္ေရာက္ေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ နအဖစစ္အစိုးရဟာ သူတို႔လမ္းျပေျမပံုရဲ႕ ေျခလွမ္း နံပါတ္ (၅) ျဖစ္တဲ့ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေကာ္မရွင္လည္းမဖြဲ႔ႏိုင္ေသး၊ ဥပေဒလည္းမေၾကညာ ႏိုင္ေသးဘူး။ ဒါ့အျပင္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူတို႔ရဲ႕ အာေပါင္အာရင္းသံလွတဲ့ မီဒီယာေတြထဲမွာလည္း ေမာင္းခတ္သံ၊ ေလာ္စပီကာသံေတြ မၾကားရေသးဘဲ အလိုေတာ္ရိမ်ဳိးစံုရဲ႕ ေတာေျခာက္သံနဲ႔ သႀကၤန္အေျမာက္သံေတြသာ ၾကားေနရပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲဆင္မည္းႀကီးဟာ အၿမီးမေျပာနဲ႔ ကိုယ္လံုးေတာင္ မေရာက္ေသး၊ ေခါင္းအလွ်ိဳမွာတင္ တစ္ေနပါတယ္။

အာဏာရထားပါလ်က္နဲ႔ နအဖရဲ႕ အခက္အခဲေတြက မေသးပါကလားလို႔သာ မွတ္ခ်က္ခ်ရပါေတာ့မယ္။

နအဖအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲကိုျမန္ျမန္လုပ္၊ ျမန္ျမန္ၿပီး၊ သူတို႔ရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အျမန္ဆံုး အေကာင္အထည္ ေပၚသြားတာကို ျမင္ခ်င္လွတယ္ဆိုတာ ဘာမွသံသယရွိစရာမလိုပါ။ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒေနာက္ခံရွိတယ္ဆိုတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေပၚထြက္ရင္ ႏိုင္ငံတကာအလယ္မွာ သူတုိ႔အတြက္ ဘယ့္ကေလာက္အဓိပၸာယ္ရွိတယ္ဆိုတာ သူတို႔သိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အေမရိကန္၊ အီးယူတို႔နဲ႔လည္း “ျမဴေမွာင္ေဝကင္း” ဆက္ဆံႏိုင္ေတာ့မယ္လို႔ သူတို႔တြက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ နအဖအေနနဲ႔ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ မျဖစ္မေန မုခ်ကို လုပ္ရေတာ့မယ့္ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ျပႆနာက နအဖမွာ ထုတ္ေျပာလို႔မရတဲ့ အက်ပ္အတည္းေတြရွိပါတယ္။ အဲဒါက (၄) သိန္းအင္အား တပ္ႀကီးနဲ႔လည္း ေျဖရွင္းလို႔မရတဲ့ အက်ပ္အတည္းျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီအထဲက တခုကေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ေရြးေကာက္ပြဲမွာဝင္ပါေအာင္ လုပ္လုိ႔မရတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက မဲဆႏၵရွင္ ရာခိုင္ႏႈန္း (၈ဝ) ေက်ာ္ (၉ဝ) ရဲ႕ မဲေတြရထားတဲ့ ပါတီႀကီးက ဝင္မၿပိဳင္ဘူးဆိုရင္ အေတာ္ကို အဓိပၸာယ္မဲ့သြားမယ္ဆိုတာ သူတို႔သိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာအျမင္မွာ ေျပာစရာျဖစ္မွာပါ။ နအဖရဲ႕ လက္သံုးေတာ္ စာေရးဆရာမ်ားကေတာ့ ဒီခ်ဳပ္မပါလည္း ဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုဘူးလို႔ ေျပာေကာင္းေျပာ၊ ေရးေကာင္းေရးၾကမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မပါဝင္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ဘရာဇီးမပါတဲ့ ကမာၻ႔ဖလားပြဲထက္ အမ်ားႀကီး ပိုမျပည့္စံုဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္တင္းခံေနတာက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကိစၥျဖစ္ေနေတာ့ နအဖအစိုးရအဖို႔ တျပားသားမွ ေလွ်ာ့မေပးႏိုင္တဲ့ကိစၥ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဘက္ကၾကည့္ရင္လည္း ဒါေလာက္ေလးမွ တင္းမခံရင္ သူတို႔ပါတီေရာ၊ ဗမာျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ေရာ ေရစံုေမ်ာၿပီဆိုတာ ရွင္းေနပါတယ္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာခ်က္ကို ဆုပ္ကုိင္ထားသေရြ႕ ေ႐ြးေကာက္ပြဲထဲကို က်ဳံးသြင္းလို႔မရဘူးဆိုတာ ရွင္းေနပါတယ္။ တဖက္မွာေတာ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကလည္း ဒီေၾကညာခ်က္အေပၚမွာပဲ ခံတပ္ကို ခိုင္မာေအာင္တည္ေဆာက္ေနတဲ့သေဘာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ခံတပ္တခုဟာ အတြင္းမွာစည္းလံုးညီၫြတ္ၾကမွ ခိုင္မာေတာင့္တင္းတယ္ဆိုတာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ နားလည္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

ဘာပဲေျပာေျပာ အခုေတာ့ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာခ်က္ဟာ ႏွစ္ဖက္နယ္ျခားမွတ္တိုင္လိုျဖစ္ေနပါၿပီ။

ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ စီအီးစီတာဝန္ကို ေထာင္ထဲမွာ စြန္႔လႊတ္ခဲ့တဲ့ ေမာင္စူးစမ္းလိုလူကေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ေစ်းဆစ္ႏိုင္တဲ့ အင္အားမရွိဘဲ ေစ်းမဆစ္နဲ႔လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိန္က လက္နက္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီလဲေရး စာတမ္းေရးခဲ့သူႀကီးဟာ အခုေတာ့ လက္နက္မရွိရင္ ႏိုင္ငံေရးေစ်းဆစ္အားမရွိဘူးလို႔ ေျပာေနပါကလားလို႔သာ မွတ္ခ်က္ခ်မိပါတယ္။ တကယ္က်ေတာ့ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို နအဖမွာ အခက္အခဲေတြေတြ႔ရေလေလ ဒီလိုလူေတြက အတိုက္အခံေတြအေပၚ မာန္ဖီျပေလျဖစ္ေနတာပါ။

ေနာက္ျပႆနာတခုက အပစ္ရပ္အဖြဲ႔အစည္းေတြကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔ေတြဟာ နအဖထင္သေလာက္ မီးမေသတာေတာ့ ရွင္းေနပါၿပီ။ ကိုးကန္႔ကို ႏွိပ္ကြပ္ျပလိုက္လို႔လည္း ျပႆနာက မေျပလည္ပါဘူး။ စကားအားျဖင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဘဝကို လက္ခံတယ္လို႔ ေျပာေနၾကေပမယ့္ ေစ်းဆစ္ေနၾကပါတယ္။ ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ သူတို႔ကလည္း ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပႆနာပါပဲ။ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံတုန္းက အညစ္ခံထားရတာကို အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြအေနနဲ႔ အဲဒီတုန္းက ျပန္ေျပာခြင့္မသာလို႔ ငံု႔ခံခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာေတာ့ သူတို႔လည္း အေမာက္ေထာင္ ျပၾကရေတာ့တာပါပဲ။

ဒီအထဲမွာ ပိုၿပီးအခရာက်တဲ့ ျပႆနာတခုကေတာ့ နအဖထိပ္သီးပိုင္းအတြင္းျပႆနာပါ။ သူတို႔ထိပ္ပိုင္းမွာ က်န္းမာေရးအရေရာ၊ အသက္အရြယ္အရပါ အေျပာင္းအလဲေတြ လုပ္ကိုလုပ္ရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။ ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ေမာင္ေအးတို႔ အေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ အေၾကာင္းျပၿပီး ထြက္ေပးလိုက္ရင္ေကာင္းမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲၿပီးေအာင္အထိ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီးမွ ထြက္ေပးၾကမလား ဆံုးျဖတ္ရ ခက္ေနၾကပါတယ္။ စစ္အုပ္စုေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း တပ္နဲ႔ကင္းကြာသြားမွာကို သူတို႔အားလံုးလန္႔ၾကပါတယ္။ ဘာေကာင္ႀကီးျဖစ္ေနေန တပ္နဲ႔ ကင္းကြာလို႔ကေတာ့ သုညဘဝ ေရာက္တာပဲဆိုတာ သူတို႔အသိဆံုးပါ။ ဦးေနဝင္း ေသပန္းမလွခဲ့တာကို သူတို႔မေမ့ပါဘူး။ သူတို႔သာ လက္ရွိရာထူးေတြကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ရရင္ လက္ရွိစည္းစိမ္ေတြဟာလည္း ေရပြက္ပမာ ျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတာ သူတို႔ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ခက္တာက ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာႀကီး ၿပီးသြားလို႔မွ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ထိပ္ပိုင္းမွာ ဒီမ်က္ခြက္ႀကီးေတြပဲ ျပန္ေတြ႔ေနရရင္ လူရီစရာျဖစ္မယ္ဆိုတာကိုလည္း ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ မစဥ္းစားလို႔မျဖစ္ပါဘူး။

ဒါျဖင့္ ငါလည္းထြက္မယ္၊ မင္းလည္းထြက္ဆိုၿပီး ဥပမာ ဗိုလ္ေရႊမန္းလိုလူကို အာဏာလႊဲေပးလိုက္ရင္ေရာ သူတို႔ထဲမွာ တည္တည္ ၿငိမ္ၿငိမ္ရွိပါ့မလား။ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ ဗိုလ္ေနဝင္းေလာက္ သူတို႔တပ္ထဲမွာ ၾသဇာမရွိတာေတာ့အမွန္ပါ (ဒါေၾကာင့္လည္း အခုသူတို႔အထဲမွာ ဗိုလ္သန္းေရႊ ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္ေအာင္လုပ္လို႔ မရေသးတာျဖစ္ပါတယ္)။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္လူေတြက သူ႔ေလာက္မွမီးမေသရင္ ပိုၿပီး ကေသာင္းကနင္း ျဖစ္ကုန္ႏိုင္ပါတယ္။ အလြယ္ဆံုးေျပာရရင္ ဗိုလ္ေရႊမန္းဟာ ဦးေအာင္ေသာင္းကို အာ…မခံေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား။ တျခားလည္း သူတို႔ထဲမွာ အဲဒီလို တေယာက္အေပၚတေယာက္ ႏိုင္ေပါက္ကိုကိုင္ၿပီး ပခံုးခ်င္းတိုင္းေနၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးေတြၾကားမွာ နအဖစစ္အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမယ့္ရက္ကိုလည္း မေၾကညာႏိုင္၊ ေရြးေကာက္ပြဲဥေပဒဆိုတာလည္း ထုတ္မေျပာႏိုင္ျဖစ္ေနေတာ့ ဒီခ်ဳပ္အခက္ ဒို႔အကြက္ဆိုၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ခဲထားသူေတြ၊ ဗမာျပည္သားေတြကို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေပးနည္း သင္တန္းေပးမယ္လို႔ အားခဲထားသူေတြ၊ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကေနေပၚလာတဲ့ “စေပ့စ္” ထဲမွာ ေမ်ာက္က…ကရမယ္လို႔ တရားေဟာေနသူေတြ အားလံုးပဲ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔မွာ ေျပာစရာေတြကလည္း ကုန္လာတယ္ဆိုေတာ့ ေစာင့္႐ံုမွတပါး အျခားမရွိလို ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ နအဖကိုေတာင္ ေစာင္းပါးရိပ္ျခည္၊ ခ်ိတ္ၿပီးေဝဖန္တာေတြ ေတြ႔လာရပါတယ္။

ျပန္ခ်ဳပ္ပါ့မယ္။ အခက္အခဲဟာ တဖက္တည္းမွာ ရွိေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ အားလံုးမွာရွိေနတာပါ။ အတိုက္အခံေတြမွာခ်ည့္ အခက္အခဲေတြ႔ေနရတယ္၊ အေမရိကန္ရဲ႕ ယက္ေတာသံတမန္ေရးေၾကာင့္ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းသြားၿပီဆိုၿပီး ကိုယ့္ႏိုင္ငံေရးဘဝတခုလံုးကို ေရြးေကာက္ပြဲထဲမွာ ပံုေအာလိုက္တာမ်ဳိးလည္း မလုပ္သင့္ပါဘူး။

၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ရင္ ဒီမိုက္ေရစီ ပိုေဝးသြားမယ္လို႔ တခ်ဳိ႕ကဆိုေနပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာေနသူေတြထဲမွာ ေရြးေကာက္ပြဲမလုပ္ဘဲ နအဖဆက္မင္းမူေနရင္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ပိုေဝးလိမ့္မယ္လို႔ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ စိုးရိမ္သူမ်ားလည္း ပါပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ဒီမိုကေရစီကို ရယူမယ္ဆိုတာက ေပါက္ေနတဲ့ ေရဘူးနဲ႔ ေရပါေအာင္ ယူမယ္ဆိုတာထက္ေတာင္ဆိုးပါတယ္။ ‘ထိုင္ေနအေကာင္းသား’ မုခ်ျဖစ္မွာပါ။

ေခတ္ျပိဳင္မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။